১৯৬৭ চনৰপৰা অসমত অভাৱনীয়ভাৱে ভোটাৰৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পালে।আৰু এই পৰিস্থিতিৰ উকমুকনিতে অসম আন্দোলনৰ সূচনা হৈছিল।প্ৰাপ্ত তথ্য অনুসৰি ১৯৭৯ চনৰ অক্টোবৰ মাহৰ পৰা অসমত অসম আন্দোলন হৈছিল।দেশ আৰু জাতিৰ স্বাৰ্থত হাজাৰ হাজাৰ অসমীয়া যুৱক ৰাজপথলৈ ওলাই আহিছিল। যাৰ ফলস্বৰুপে ১৯৭৯ চনৰ ১০ ডিচেম্বৰত খৰ্গেশ্বৰ তালুকদাৰ প্ৰথম শ্বহীদ হৈছিল।আছুৱে সমগ্ৰ বিষয়টো ১৯৮০ চনত সেই সময়ৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী ইন্দিৰা গান্ধীক অৱগত কৰিছিল।ইয়াৰ পাছতে ১৯৮৫ চনত অসম চুক্তি স্বাক্ষৰিত হৈছিল।অসম চুক্তি স্বাক্ষৰিত হোৱাৰ পাছত সকলোৱে ভাবিছিল যে অসমত অসমীয়াৰ স্বাৰ্থ সুৰক্ষিত হ’ব,অসমত অসমীয়াৰ ভাষা সাহিত্য কৃষ্টি ৰক্ষা হ’ব।কিন্তু ১৯ শতিকা পাৰ হৈ যেতিয়া বিংশ শতিকা পালে,লোক পিয়লৰ তথ্যত দৃষ্টিগোচৰ হ’ল যে অসমত অসমীয়া সংখ্যালঘু হোৱাৰ পথ উপক্ৰম হৈছে।যাৰ বাবে আজি চৌদিশে ৰাইজ জাগ্ৰত হৈছে।জাতি মাটিৰ বাবে সকলোৱে একত্ৰিত হৈ শৰাইঘাটৰ শেষ ৰণ যুঁজিবলৈ পণ কৰিছে।৮৫৫ জন শ্বহীদৰ আত্মবলিদানক শ্ৰদ্ধা জনাবলৈ আজি কাৰো আহৰি নাথাকিলেও প্ৰত্যেকজন স্বদেশপ্ৰেমীয়ে তেখেতসকলৰ বলিদানক শ্ৰদ্ধাৰে সোঁৱৰিছে।আৰু পুনৰবাৰ ইজনে সিজনক কৈ উঠিছে ‘জাগা অসমীয়া জাগা’।