২০০৭ চনৰ কথা।প্ৰায় ১৩ বছৰ মালয়েছিয়ান কোম্পানীত কাম কৰি এজন যুৱক অসমলৈ আহিল।যুৱক জনৰ নাম কি জানেনে!তেখেতৰ নাম হ’ল টেনজিং বডোছা।ওদালগুৰি জিলাৰ চামৰাং ২ নং খৈৰানী গাঁৱৰ এই যুৱকজনে জৈৱিক পদ্ধতিৰে চাহ খেতি কৰি সমগ্ৰ বিশ্বতে সমাদৰ লাভ কৰিছে।জানি সুখী হ’ব যে এই যুৱকজনে জৈৱিক পদ্ধতিৰে বৰ্তমানলৈকে ৩২ বিধ চাহৰ খেতি কৰিছে। তেখেতে কৰা চাহৰ বাগিছা সমূহ চাবলৈ দেশ বিদেশী বহুতো পৰ্যটক আহে।এন ই ফ’কাচ ডট কমৰ প্ৰতিনিধি গীতাঞ্জলি গগৈৰ সৈতে হোৱা এক সাক্ষাৎকাৰত তেখেতে জৈৱিক চাহ খেতি কৰাৰ সম্পৰ্কে এনেদৰে কয়- একাপ চাহেৰে আমাৰ দিনটো আৰম্ভ কৰো।আৰু এই চাহকাপ সম্পূর্ণ বিশুদ্ধ হোৱা উচিত।কিন্তু আমি সততে ব্যৱহাৰ কৰি থকা চাহৰ পেকেটবোৰ ৰাসায়নিক সাৰযুক্ত।যিবোৰ সেৱন কৰিলে আমাৰ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি ঘটে।তাৰে চিন্তাৰ আলমত মই এনেধৰণৰ জৈৱিক চাহ খেতি কৰাৰ কথা ভাবিলো।উল্লেখযোগ্য যে উদ্যমীজনে জৈৱিক চাহ খেতি কৰাৰ বাবে মাদাৰ টী ইণ্ডাষ্ট্ৰীত গৈ জৈৱিক চাহ প্ৰস্তুতকৰণৰ বাবে বিভিন্ন তথ্য আহৰণ কৰিছিল।বৰ্তমান তেখেতে প্ৰস্তুত কৰা চাহ জাৰ্মান,কানাডা,ইউ এছ এ,ফ্ৰাণ্স ধৰি ১৫ খন ঠাইলৈ পঠায়।সমান্তৰালকৈ তেখেতে ফল-মূলৰ বাগিছাও পাতিছে।য’ত আম,কঁঠাল,লিচু,মধুৰি খাবলৈ বিভিন্ন চৰাইৰ আগমন হয়।লগতে বাগিছালৈ বাঘ,হাতী,হৰিণ,মিথুন,বান্দৰৰ আগমনো ঘটে।তেখেতে পৰ্যটকৰ সুবিধাৰ্থে প্ৰাকৃতিক সৌন্দর্য্য উপভোগ কৰিবলৈ দুটা ট্ৰী হাউচ আৰু সৰুকৈ ৰেষ্টুৰেণ্ট সাজি উলিয়াইছে।উল্লেখ্য যে,বডোছাৰ এলিফেন্ট ফ্ৰেণ্ডলি টী ইক’ টুৰিজম এখন স্বীকৃতিপ্রাপ্ত জৈৱিক ফাৰ্ম।এই বাগিছাৰ জৰিয়তে ৪৫ জন ব্যক্তিৰ জীৱন জীৱিকাৰ পথো মুকলি হৈছে।আচলতে কেতিয়াও খেতিয়ক হ’ব নিবিচৰা টেনজিং বডোছা আজি চাহ খেতিয়ক হিচাপে অসমৰ লগতে সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিচিত।প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি থকা আকুলতাৰ বাবেই এই কাম সম্ভৱপৰ হৈ উঠা বুলিও জানিবলৈ দিয়ে ।এনেধৰণৰ ইতিবাচক খবৰৰ বাবে চাবলৈ নাপাহৰিব এন ই ফ’কাচ ডট কমক।

নেতাজীৰ কিছু অপ্ৰকাশ্য কথাৰে…
দেশৰ স্বতন্ত্ৰ সেনানীৰ তালিকাত শীৰ্ষত থকা অন্যতম বীৰ যোদ্ধা হ’ল সুভাষ চন্দ্ৰ বসু। তেখেতে ১৮৯৭ চনৰ ২৩ জানুৱাৰীত উৰিষ্যাৰ কটকত জন্ম গ্ৰহণ কৰিছিল।সুভাষ চন্দ্ৰ বসু আছিল একেধাৰে বীৰ যোদ্ধা , সৈনিক আৰু দক্ষ ৰাজনীতিবিদ। তেতিয়াৰে দিনতে দেশৰ লগতে বিদেশতো তেখেতে বেচ সমাদৰ লাভ কৰিছিল।
আজাদ হিন্দ ফৌজ গঠন কৰি দেশবাসীক দেশৰ স্বাধীনতা বাবে উদ্বুদ্ধ কৰি তুলিছিল। সুভাষ চন্দ্ৰ বসুয়ে দেশবাসীক উদ্দেশ্যে কৈছিল মনত ৰাখিব সকলোতকৈ ডাঙৰ অপৰাধ হ’ল অন্যায় সহা আৰু ভুল বুলি জানিও সহমত প্ৰদান কৰা।
সৰুৱে পৰা নেতাজী আছিল অত্যন্ত মেধাসম্পন্ন। এবাৰ কলেজত এগৰাকী ইংৰাজ অধ্যাপকে ভাৰতীয় বিষয়ে আপত্তিজনক মন্তব্য কৰিছিল। তেতিয়া নেতাজীয়ে সেই মন্তব্যক বিৰোধিতা কৰাৰ বাবে শাস্তি ভুগিব লগা হৈছিল।নেতাজীয়ে মহামানৱক জাতিৰ পিতা বুলি সম্বোধন কৰিছিল।যদিও মহামানৱ মহাত্মা গান্ধী দৰ্শনৰ লগত সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ দৰ্শন অমিল আছিল তথাপিও দুগৰাকীয়ে দেশৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ বাবে আহোপুৰুষাৰ্থ কৰিছিল।ইংৰাজৰ দিনতে ভাৰতীয় প্ৰশাসনীয় সেৱাত উত্তীৰ্ণ হৈও এজন সমাজসেৱক অথবা ৰাজনীতিবিদৰ হিচাপেহে দেশৰ সেৱা আগবঢ়াইছিল।
তেখেতে কৈছিল কাম কৰি যোৱা ফলাফল দাতাই দিব।এইগৰাকী বীৰক সন্মান জনাই তেখেতৰ জন্মদিনটোৰ পৰাক্ৰম দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয়।নেতাজীৰ মৃত্যু আজিও ৰহস্য হৈয়ে থাকিল। প্ৰাপ্ত তথ্য অনুসৰি ১৯৪৫ চনৰ ১৮ আগষ্টত এক প্লেন দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হয়।নেতাজী জীৱিত থকা হ’লে ভাৰতীয় ৰাজনীতিয়ে অন্য মাত্ৰা লাভ কৰিলে হেতেন!এইগৰাকী মহান মনিষীৰ শুভ জন্মদিনত শ্ৰদ্ধাৰে সুঁৱৰিছো।
ভিউৱাছৰ মতামত